همه ی ما در طول زندگی علائمی نظیر حواس پرتی، بی نظمی ، عدم تمرکز و مسامحه کاری را حداقل به طور گذرا تجربه می کنیم ؛ از طرفی اگر شدت و زمان علائم قابل ملاحظه باشد مشکلات جدی برای فرد ایجاد می کند و حتی گاهی باعث رفتارهای پرخطر در فرد می شود.
در صورتی که این علائم از دوران کودکی مشهود باشد تشخیص بیش فعالی و نقص توجه برای توصیف فرد مزبور به کار می رود. این تشخیص در سنین بالا سخت است چرا که هر یک از علائم اختلال به تنهایی برجستگی نداشته و آنچه از تابلوی بالینی بزرگسالان مبتلا بارز است تابلوی شخصی است که با توجه به توانایی هایش در زندگی فردی ناموفق به حساب می آید. جالب است که تمامی ویژگی های مبتلایان به این اختلال منفی نیست، از جمله خلاقیت، توانایی انجام چند کار به طور هم زمان، حس شوخ طبعی، تفکر غیر کلیشه ای، تمایل به تمرکز بر آنچه مورد علاقه است و همه کاره بودن….
درمان این اختلال در بزرگسالی از چالش های عمده بالینی است، مشکل اصلی در رابطه با حوزه های شناختی است که معمولا در طول عمر ادامه داشته و شخص مبتلا نسبت به آنها فاقد خودآگاهی است.
چه علائمی نشان می دهد شما مبتلا به ADD هستید:
نوسانات خلق
سوء مصرف مواد
اختصاص برنامه های بی نهایت زیاد در برامه شخصی
قرار دادن کارهای زیادی برای انجام دادن در لیست و عدم استفاده از آن
جریمه های مکرر وسیله نقلیه به خاطر سرعت بالا
تعلیق گواهینامه رانندگی به خاطر پرداخت نکردن جرائم رانندگی
احساس اینکه به اندازه استعدادتان دستاورد نداشته اید
اهمال کاری مزمن
خطر کردن بدون فکر
سختی کشیدن برای اتمام پروژه ها
گم کردن چیزها به دفعات
خشم ناگهانی
مشکل در سازمان دهی
ازدواج کردن متعدد
انجام دادن کارها به صورت کاملا ناگهانی و بدون تامل
تغییر شغل به طور متناوب
نقص در دوست یابی
مشکلات مدیریت پول
اعتماد به نفس پایین
بیکار بودن یا کار کردن در جایگاه پایین تر از توانایی تان
نفرت داشتن از ترافیک به حدی که برای اجتناب از آن خارج از مسیر اصلی رانندگی می کنید
قطع کردن حرف دیگران هنگام مکالمه
حال بهتر است وارد تمرین شویم :
گام اول: شجرنامه ی خانوادگی ADDتان را بسازید: از اقوام پایین تر خود نام های کسانی را که مبتلا به ADD هستند را بنویسید و به این سوالات فکر کنید : به چه چیزی در الگوی شجرنامه ی خانوادگی تان از ADD توجه می کنید؟ آیا افرادی که ADD دارند و اعتیاد هم دارند یکی هستند؟آیا کسی در خانواده تان غیر عادی به نظر می رسد ؟ آیا کارهایی انجام می دهند که خارج از محدوده ای رفتار بهنجار باشد؟آیا کسی در خانواده ی شما دارای ناتوانی یادگیری هست؟
گام دوم : از آنجا که ADD یک اختلال زیستی است، دارو به عنوان موثرترین درمان محسوب می شود.البته این داروها شما شفا نمی دهد و هیچ یک از آنها کاملا علائم شما را از بین نمی برد و حتی ممکن است داروها فورا هم جواب ندهد اما وقتی آنها را بیش از یک سال مصرف می کنید تاثیرات بیشتری دارند.مطمئن باشید در شرایطی که این داروهار اپزشک برای شما تجویز کند و شما تجویز او مصرف کنید؛ داروها اعتیاد آور نیستند.
گام سوم: بی نظمی را کاهش دهید و سازمان یافته شوید؛ در انجام کارهایتان با گام های آهسته و موزون حرکت کنید مثلا موقع سازمان دادن خود ساعت را روی بیست دقیقه تنظیم کنید . وقتی زمان سنج به پایان رسید، توقف کنید. در دام انجام دادن یک کار دیگر “فقط یک کار دیگر ” نیفتید. استراحت کنید و به خودتان برای انجام درست کار پاداش دهید.
می توانید از روش پنج جعبه برای مرتب کردن وسایل استفاده کنید تا شما را از استرس های دیداری دور کند مثلا روی یک جعبه بنویسید تعمیر کردن، دیگری بخشیدن به دیگران، دیگری نگه داشتن، دیگری نمی دانم و روی آخرین جعبه بنویسید سطل آشغال ….
از این روش برای مرتب کردن کاغذها، لباس ها و همه ی وسایلتان می توانید استفاده کنید
گام چهارم: با قانون جای مشخصی برای هر چیز و هر چیز سر جای خود فراموشکاری را از خود دور کنید
گام پنجم: زمان را مدیریت کنید؛ ضرب الاجل ها را تعیین کنید، از برنامه ریزی های افراطی بپرهیزید و برخی تکالیف را واگذار کنید
این مطلب ادامه دارد …….